*۱۲ دي ۸۴

*بدبخت تنها..لقب جالبيه..مث يه درد قديمي که يه شب، سرزده! بياد سراغت.

*مصرف ورقه م بالا رفته.هميشه کنار دستمه که هي بنويسم و هي پاره کنم..

*آسمون! خورشيد رو بردار و بيار...

*آخ آخ! روي دلم دست نذار.(برگردان يک اصطلاح قديمي)

*در کمد رو باز مي کنم..نايلون سبزه..از توش، يه جعبه ي زردرنگ متوسط ميارم بيرون.کتاباي خودم رو از توش درميارم.کشو بزرگه رو باز مي کنم..کتابا..نوارا..يکي يکي مي چينم توي جعبه.چندبار جا به جا مي کنم تا خوب کنار هم جابگيرن.بعد ميشينم کلي نگاشون مي کنم.درش رو مي بندم.ميذارم توي نايلون سبزه..ميرن توي کمد..اين چيه اون زير؟ يه کتاب قرمز کوچولو..خير و شر..صفحه ي اول کتاب، چند تا مارکر هست..اما بعضياش کمه!..همونا که <کادوي زوري> دادمشون! :پي چي کار ت کنم؟ همه جا هستي..فکر کنم تو هم هميشه هستي..

*مي خواستم ازت بپرسم کسي رو داري که به حرفات گوش بده؟ بعد فکر کردم <کسي که ديگه وجود نداره> به اين چيزا هم کاري نداره ديگه! اين شد که نپرسيدم..راستي..آره يا نه؟


*۱۱ دي ۸۴

*..ايشالا آخرين بار بود:مصائب انتخاب واحد!

*امروز که باد ميومد، يادت افتادم...

*شديداً بداخلاق و اخمو شدم.با يه من عسل هم نميشه قورتم داد.با همه دلم ميخواد دعوا کنم.اصلاً ميخوام همه رو بکشم! وحشتناک شدم.يه هيولاي واقعي.